karalamalar

Sakallarımı kestirmek zorunda kaldım. Hikaye uzun, eğer biraz önce elim bir kaza ile yazmış olduğum o uzun hikayeyi ortadan kaldırmamış olsaydım, siz de fikir sahibi olabilirdiniz fakat olmadı işte. Kaderde yanlışlıkla tarayıcıda geri aksiyonu yapıp yazılan onca paragraf yazıyı kaybetmek de varmış. Hızlı bir şekilde metin alanına tıklayıp ctrl-a, ctrl-c yapmaya çalıştım ama ctrl-c yapamadan bir önceki sayfaya dönmüştü bile.

Bu olaydan çıkarttığımız ders nedir, sık sık “Kaydet ve yazmaya devam et” tuşuna basılmalı. Eğer o tuşa basılamayacak kadar üşeniliyorsa, oturup periyodik olarak “Kaydet ve yazmaya devam et” tuşuna basıldığında yapılan işlemleri yapacak bir AJAX uygulaması yapılmalı. E üşengeçlik varsa serde kolay olanı tuşa basmak.

En sevmediğim şeylerden biri, bir kere yaptığım işin bir şekilde ortadan kaybolması neticesinde aynı işi tekrar yapmak zorunda kalmak. Şu anki ruh halim yazıyı aynı üslupla yeniden yazmayı elvermediğinden böyle bir yazı okuyorsunuz şu an. Umarım kendimi ikna ederim de bir önce yazdıklarımı bir şekilde tekrar yazarım.

Neyse efendim velhasılkelam sakallarım gitti ve ben kendi kendimle bir uyum sürecindeyim. Aynaya baktığımda karşımdakini tanıyana kadar ciddi ciddi bir kaç saniye geçiyor. Bu yazdıklarım da bir kazaya kurban gitmeden hemen yazıyı yayınlayayım. Hadi bana eyvallah.